Nowe narzędzia Inventora 2014: wiązania typu „połączenie”

Z cyklu Szybciej, Sprawniej, Lepiej: nowy w Inventor 2014 typ wiązań o nazwie  „Połączenie” pozwala w prosty sposób wiązać ze sobą części i zespoły, oraz tworzyć wzajemne relacje ruchu pomiędzy nimi…

Używając nowego w Inventor 2014 polecenia „Połączenie” w jednym kroku można zdefiniować położenie elementów i wzajemny ruch.

Polecenie „Połączenie” automatycznie rozpoznaje i wyszukuję: punkty końcowe, środki symetrii, punkty środkowe i centrum. Rozpoznane punkty mogą być wykorzystywane do wzajemnego pozycjonowania części.

W większości przypadków do połączenia elementów nie ma konieczności definiowania geometrii pomocniczej jak: płaszczyzny symetrii, osie, punkty, itd.

Rozpoznawanie punktów charakterystycznych

Wskazując płaszczyznę, punkt, walec, itp… polecenie określa domyślny typ połącznia między elementami jako automatyczny. Istnieje możliwość zmiany domyślnego typu połączenia na jeden z poniższych:

	Sztywne	Usuwa wszystkie stopnie swobody. Elementy względem siebie są nieruchome.
	Obrotowe	Pozostawia jeden stopień swobody – obrót. Zawiasy i obracane dźwignie są przykładami połączenia obrotowego.
	Przesuwne	Pozostawia jeden stopień swobody – ruch liniowy. Suwak w prowadnicy  jest przykładem tego połączenia.
	Walcowe	Pozostawia jeden przesuwany i jeden obrotowy stopień swobody. Tuleja na wale jest przykładem połączenia walcowego.
	Planarne	Pozostawia dwa przesuwne i jeden obrotowy stopień swobody. Użyj tego typu połączenia, aby umieścić komponent na płaskiej powierzchni. Komponent można przesuwać lub obracać na płaszczyźnie.
	Kuliste	Pozostawia trzy obrotowe stopnie swobody. Sworzeń kulowy jest przykładem połączenia kulowego.

Przykład używania połączenia

	Wskazać środek płaszczyzny pierwszego elementu (zaczynamy od elementu który ma zostać przesunięty do bazowego)
	Wskazać środek płaszczyzny w drugim elemencie.
	W wyniku wskazania elementy zastaną połączone płaszczyznami.
	Nie kończąc polecenia możemy zmienić orientację elementów. Klikamy wyrównanie 1 i wskazujemy pierwszą płaszczyznę (na małej płytce).
	A następnie wskazujemy płaszczyznę na drugiej płytce do której ma być wyrównana.W wyniku tego otrzymujemy połączone ze sobą dwa elementy i we właściwy sposób zorientowane.

Definiowanie połączenia ruchomego z ograniczonym zakresem ruchu

	W pierwszym kroku definiujemy połączenie otworu z wycięciem wpustowym. Zmieniamy typ domyślnego połączenia z Obrotowe na Przesuwne.
	Następnie należy zdefiniować wyrównanie elementów tak aby ruch był możliwy wzdłuż wycięcia wpustowego.
	Klikamy wyrównanie 1 i wskazujemy boczną płaszczyznę żółtej płytki. Jako drugie wyrównanie wskazujemy boczną ściankę szarej płytki. W wyniku tego otrzymujemy prawidłowo zorientowane elementy. (strzałka przy wiązaniu wskazuje możliwy kierunek ruchu)
	Wyznaczenie granic ruchu: W menu Połączenia klikamy trzy kropki, pojawia się okno dialogowe.
	W zakładce granice określamy granice ruchuWpisujemy wartość początkową, bieżącą i końcową. Dla zorientowania się w podawanych wartościach ruchu pojawią się wskaźnik pokazujący zakres zdefiniowanego ruchu.Ciągnąc za element ruchomy porusza się on tylko w zadanych zakresie ruchu.

Tradycyjne wiązania i nowe połączenia można wykorzystywać razem do łączenia elementów w zespole. Wszystkie zastosowane połączenia i wiązania dodatkowo umieszczane są w drzewie zespołu w folderze Zależności. Znacznie to ułatwia wyszukiwanie i edycję wiązań.

Połączenia programu Inventor są automatycznie przekształcane w połączenia symulacji po przejściu do środowiska symulacji dynamicznej. Skonwertowane połączenia są wyświetlane jako standardowe złącza w środowisku symulacji w przeglądarce.

Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z ćwiczeniami interaktywnymi Umieść i połącz część lub kliknij tutaj.

Polecamy także zapoznanie się z filmem przedstawiającym pracę z nowymi wiązanymi autorstwa Przemka Sokołowskiego.