Jak rozwiązać problem z przenoszeniem sceny gotowej do renderowania. Przeczytaj!
Przenoszenie sceny z jednej aplikacji, by renderować w drugiej nie jest proste. Format FBX częściowo rozwiązuje problem z geometrią, podstawowymi światłami, kamerami i może animacjami, ale nie działa dla tak specyficznych rzeczy jak światła i materiały V-Ray. Za pomocą plików zapisanych w formacie V-Ray Scene (.vrscene) jesteśmy w stanie rozwiązać ten problem.
V-Ray posiada kilka własnych, zastrzeżonych formatów plików. Najpopularniejszym formatem jest V-Ray mesh (.vrmesh) dla obiektów proxy. Używa się go do odciążania ogromnych ilości danych, by następnie renderować je na żądanie. Świetnie się sprawdza przy ciężkiej geometrii, instancjonowanych obiektach czy nawet przy pełnych projektach środowisk. Bardzo dobrze radzi sobie z zadaniami, do których jest przeznaczone ale konwertuje jedynie geometrię. Wszelkie shadery musiałyby zostać ponownie przypisane do obiektów.
Plik V-Ray scene (.vrscene) nie jest jeszcze tak popularny jak V-Ray mesh, ale rozwiązuje on problemy, z którymi nie radzi sobie V-Ray mesh. Pierwotnie .vrscene został opracowany jako sposób renderowania do V-Ray standalone, pliki scen V-Ray zawierają wszystko, co potrzebne do renderowania. Oznacza to, że możliwe jest również renderowanie bezpośrednio z wiersza poleceń – bez otwierania pliku w aplikacji 3D.
Ze względu na to, że sceny V-Ray są importowane w 3ds Max jako pojedynczy obiekt lub jako pojedynczy node w Maya, to wszystko jest przesyłane jako całość. Z tego względu poszczególne elementy sceny nie mogą zostać wybrane w programie do grafiki 3D. Są to elementy sceny takie jak:
Udostępnianie assetów pomiędzy studiami
Wyobraźmy sobie, że mamy dwa studia VFX pracujące razem nad tym samym filmem. Jedno studio tworzy środowisko za pomocą V-Ray Maya, a drugie studio chce wyrenderować ich animowaną postać z poziomu 3ds Max w tym właśnie środowisku. Pierwsze studio udostępnia scenę zapisaną w formacie .vrscene, a druga wczytuje ją w 3ds Max. Wszystko czego potrzebują do renderowania jest przesłane. Mogą nawet zmienić ustawienia świateł, jeśli tego chcą.
Powiedzmy, że kupujesz szczegółowy model mebli online, ale jest on dostarczany tylko jako plik 3ds Max. Dzięki scenie V-Ray możesz zaimportować to do Maya i zachować nienaruszone shadery. Możesz nawet zduplikować obiekt lub wykonać wiele kopii.
Załóżmy, że oświetlasz scenę w V-Ray dla Maya, a twój kompozytor chce wyrenderować tę samą scenę, dodając Houdini VDB w V-Ray dla NUKE. Możesz po prostu udostępnić swoje ustawienia oświetlenia jako plik sceny V-Ray. Wtedy rendery NUKE będą pasowały do twoich renderów z Maya.
Zapisywanie sceny V-Ray z Maya różni się delikatnie od tego procesu w 3ds Max. Najpierw należy otworzyć okno z ustawieniami renderowania. Potem, w zakładce common znajdziemy rozwijaną sekcję Translator w której możemy zaznaczyć by wyeksportować scenę do formatu .vrscene. W tym miejscu możemy również odznaczyć opcję renderowania, jeśli jesteśmy tylko zainteresowani eksportowaniem sceny. W przypadku gdybyśmy woleli zrobić to z poziomu skryptu MEL, możemy użyć komendy vrend.
Jeżeli chcemy nadpisać konkretne parametry naszej sceny V-Ray, to możemy to zrobić za pomocą odrobiny programowania. Na przykład, poprzez dodanie poniższego kodu do Override Snippet, możemy przypisać nowy materiał gliny do wszystkich obiektów w scenie.
BRDFDiffuse clayBrdf {
color=Color(0.35,0.35,0.35);
}
MtlSingleBRDF clayMtl {
brdf=clayBrdf;
}
// Override material on all Node plugins.
Node <*> {
material=clayMtl;
}
Format zapisu scen .vrscene jest szczególnie przydatny jeśli chcemy przenieść całą, gotową do renderu scenę – z całą geometrią, shaderami i światłami – z jednej aplikacji, do drugiej. Możliwe jest nadpisanie niektórych aspektów sceny, takich jak shadery, ze względu na to, że sceny V-Ray są parsowalne.
Autor: Piotr Bolek | PCC Polska