Menu

Analiza naprężeń w Inventor 2017

Inventor analiza naprężeń

Kategoria: Autodesk Inventor, Tagi: , , ,

Wykonanie analiza naprężeń projektowanej części lub złożenia pomaga dokonać ewaluacji projektu pod kątem działania elementu bez deformacji lub zerwania. 


Inventor 2017 – analiza naprężeń

Analiza Metodą Elementów Skończonych pozwala na weryfikacje części i zespołu pod względem występujących naprężeń, odkształceń czy drgań własnych. Możemy znaleźć najlepsze rozwiązanie dla projektowanej części i zespołu, już na początku tworzenia produktu. Dzięki analizie można mieć pewność, że projektowane wyroby będą działać w sposób właściwy.


W analizie naprężeń występują dwa typy symulacji:
– analiza statyczna,
– analiza modalna (częstości drgań własnych, postacie drgań oraz wartości współczynników tłumienia).

Po stworzeniu symulacji oraz ustawieniu parametrów i warunków brzegowych program:
– tworzy przypadki obliczeniowe,
– wykonuje modelowanie geometryczne,
– automatycznie wykrywa kontakty,
– generuje siatkę ,
– wykonuje obliczenia dla każdego punktu danych.

Efektem symulacji jest graficzne przedstawienie wyników:

analiza naprężeń


Inventor 2017 rozpoznaje szczegółowe cechy zespołów. Szczególnym przypadkiem są  spoiny które pod obciążeniem zachowują się inaczej niż np. połączenia śrubowe. Program automatycznie je uwzględnia, a właściwości umieszcza w parametrach symulacji.

Połączenia spawane zaliczane są do listy elementów i są oceniane pod względem kontaktu oraz siatki. Dla spoin w których powierzchnia czołowa nie jest połączona, zaleca się użycia rodzaju kontaktu typu – separacja. W przypadku elementów konstrukcji stykających się ze sobą może zmienić ich sposób automatycznego połączenia. Kontakt automatyczny należy edytować i zmienić ręcznie. Okno ustawienia analizy naprężeń oraz przewodnik pomagają w tworzeniu prawidłowej symulacji. Przewodnik prowadzi po poszczególnych krokach tworzenia obliczeń oraz zawiera ich szczegółowy opis.


Typowy proces tworzenia analizy naprężeń:

1. Wstępna analiza przypadku  – oszacowanie fizycznych zachowań koncepcyjnego modelu.

2. Przygotowanie analizy – definiowanie materiału oraz warunków brzegowych, sprecyzowanie kontaktów oraz wszystkich preferencji siatki.

3. Obliczenia – uruchomienie symulacji i wygenerowanie wyników.

4. Analiza wyników – przegląd i analiza wyników

5. Rewizja oczekiwań – czy rezultat jest zgodny z oczekiwaniami

TAK – analiza została wykonana prawidłowo

NIE – należy zmodyfikować dane wejściowe: redukować złożoność geometrii, usunąć wątpliwą geometrie, zmienić warunki brzegowe, zmienić typ symulacji, itp.

 

Autor: PCC Polska/Autodesk