Overlapping & Follow-through to dwie blisko ze sobą powiązane techniki animacyjne, które są dosyć logiczne i oczywiste, gdyż są odzwierciedleniem praw fizyki.
Nakładanie się różnych akcji w czasie czy też podążanie poszczególnych elementów za akcją to główny nurt tej zasady. Tak jak świat rzeczywisty jest w ciągłym ruchu tak i w animacji, wiele elementów świata przedstawionego niemalże zawsze porusza się, faluje i drga.
Przykładem może być postać z płaszczem- który podąża za akcją i kontynuuje ją nawet gdy właściciel płaszcza już od paru sekund stanął w miejscu. Płaszcz ciągnął się za nim i teraz wciąż ciągnie się, faluje i porusza zgodnie z zasadami fizyki.
Zagłębiając się w scenę i skupiając się na samej postaci, również ona i jej poszczególne części podlegają tym zasadom. Postać nie zatrzymuje się i nie zastyga w bezruchu w następnej klatce. W momencie zatrzymania, kolejno barki, przedramiona, dłonie kontynuują ruch do przodu, i z nieznacznym opóźnieniem po kolei zatrzymują się.
Waga obiektu, która ma znaczny wpływ na styl poruszania się obiektu czy postaci, odpowiada za jej autentyczność. Wielki, ciężki robot będzie poruszał mechanizmem krokowym w inny sposób niż np. jego zminiaturyzowany odpowiednik.
