Autodesk Inventor jest programem wszechstronnym, który znajduje zastosowanie przy projektowaniu w różnych gałęziach przemysłu. Mogą z niego korzystać projektanci urządzeń mechanicznych, elektrotechnicznych, konstrukcji stalowych, części plastikowych, a nawet mebli.
Wiele projektów mechanicznych, oprócz typowych części maszynowych, zawiera części wykonane z blachy. Najczęściej są to elementy osłon, obudów, wsporników, prowadnic. Program Autodesk Inventor posiada zintegrowany moduł do projektowania konstrukcji blachowych, umożliwiający tworzenie zagiętych modeli blachowych i generowanie rozwinięć płaskich dzięki czemu możemy wydajnie i bezbłędnie projektować części blachowe a w razie potrzeby pozwala również na obliczanie powierzchni rozwinięcia blachy.
W programie rozwinięcia płaskie tworzone są w oparciu o style konstrukcji blachowej. Style pozwalają na dokładne przypisanie do arkusza blachy: grubości arkusza, materiału, sposobu obliczania rozwinięcia w oparciu o metodę liniową lub tabelę gięcia, podcięcia narożników, sposobu zaginania.
Inventor oferuje bardzo bogate narzędzia do tworzenia części blachowych jak: gięcie, kołnierze, zawinięcia blachy, podcięcia, łączenie naroży, wycięcie, itp. Najnowsza wersji programu Inventor w module projektowania blachowego zawiera nowe narzędzia jak: formowanie rolkowe, przejście blachowy w oparciu o dwa dowolne profile, rozcięcie kołnierza, dodawanie kosmetycznych krawędzi gięcia, częściowe rozwijanie i zwijanie arkusza. Często wykorzystywane przez użytkownika kształty otworów i przebić można zapisać w bibliotece. Mogą się tam znaleźć elementy o parametrach stałych, jak i zmiennych.
Narzędzia do częściowego rozwijania i zwijania zagiętego modelu pozwalają na precyzyjne pozycjonowanie wycięć i otworów na płaskim arkuszu. Zawarta w programie biblioteka elementów znormalizowanych zawiera wiele elementów złącznych przeznaczony specjalnie dla konstrukcji blachowych, są to: elementy dystansowe, mocowania, śruby samozaciskowe, nakrętki samozabezpieczające.
Autodesk Inventor pozwala modelować części blachowe na dwa różne sposoby. Pierwszy sposób to korzystanie z narzędzi zawartych w środowisku modelowania arkuszy blaszanych. Zaczynając pracę od wyboru płaskiego arkusza lub zagiętego profilu można dodawać kolejne zagięcia, odgięcia, itp., aż do uzyskania pożądanego kształtu. Drugi sposób to standardowe modelowanie części w środowisku 3D, a potem zamiana części na arkusz blachy.
Ten drugi sposób tworzenia części blachowych jest w wielu wypadkach dużo wydajniejszy i szybszy niż sposób pierwszy. Poniżej opisane dwa przykłady pozwolą na zapoznanie się z tworzeniem konstrukcji blachowych wychodząc od pełnych części 3D. Trzeci przykład pokazuje niestandardowe podejście do modelowania konstrukcji blaszanej przez „obkładanie” części bazowej arkuszem blachy.
Krok pierwszy – tworzymy część jako pełną bryłę. Wymiary zewnętrzne bryły będą wymiarami zewnętrznymi części bachowej.
Krok drugi – za pomocą polecenia „Skorupa” usuwany materiał, tak aby pozostała ścianka o grubości np. 1 mm. (pokazujemy ścianę do usunięcia) W wyniku tego powstaje zagięty model blachowy. Można dodać wycięcia do mocowania obejmy.
Krok trzeci – Wybieramy ikonę „Przekształć na blachę”. Pojawia się informacja aby zachować jednolitą grubość ścianek utworzonej części z grubością zapisaną w szablonie konstrukcji blachowej.
Krok czwarty – klikając „Ustawienia domyślne blachy” należy w pole „Grubość” wpisać wartość 1mm.
Krok piąty – wybieramy polecenie „Utwórz rozwinięcie blachy” w wyniku czego otrzymamy płaski wzór obejmy blaszanej.
Krok pierwszy – tworzymy część jako pełną bryłę. Wymiary zewnętrzne bryły będą wymiarami zewnętrznymi części blachowej.
Krok drugi – za pomocą polecenia „Skorupa” usuwany dolną podstawę, tak aby pozostała skorupa o grubości np. 2 mm. Model taki nie nadaje się jeszcze do rozwinięcia ponieważ nie ma wyznaczonych miejsc rozcięcia blachy i krawędzi, które są zagięte. Aby zdefiniować te brakujące elementy musimy przejść się do środowiska modelowania blach.
Krok trzeci – Wybieramy ikonę „Przekształć na blachę”. Pojawia się informacja aby zachować jednolitą grubość ścianek utworzonej części z grubością zapisaną w szablonie konstrukcji blachowej.
Krok czwarty – klikając „Ustawienia domyślne blachy” należy w pole „Grubość” wpisać wartość 2 mm.
Krok piąty – używając polecenia „Połączenie narożnika” dokonamy usunięć naroży w miejscach, gdzie blachy się schodzą. W oknie dialogowym należy wybrać „Kształt-rozdarcie”.
Wskazujemy krawędzie, które mają zostać usunięte. Model z usuniętymi krawędziami powinien wyglądać jak na obrazku.
Kolejnym krokiem jest zdefiniowanie miejsc, w których krawędzie są zagięte. Poleceniem „Gięcie” wybieramy górne krawędzie osłony w wyniku czego ostra krawędź zamieniana jest na giętą.
Korzystając z narzędzia „Kołnierz” wskazujemy dolne krawędzie poszczególnych elementów. Polecenie tworzy wokół osłony kołnierz o wielkości np. 25mm.
Wybieramy polecenie „Utwórz rozwiniecie blachy” w wyniku czego otrzymamy płaski wzór osłony blaszanej.
W tym celu utworzoną bryłę wstawiamy do środowiska zespołu programu Inventor. W środowisku zespołu tworzymy nową część o nazwie „Osłona”. Wybieramy dowolną powierzchnie bryły do rozpoczęcia szkicu i wybieramy komendę „Zakończ szkic”.
Następnie do utworzonej nowej części „Osłona” musimy skopiować zewnętrzną powierzchnie bryły bazowej. W tym celu skorzystamy z narzędzia „Kopiuj obiekt”, które utworzy bryłę powierzchniową.
Nową cześć „Osłona” lepiej otworzyć w nowym oknie ponieważ będzie wygodniej prowadzić dalsze operacje. Wybieramy polecenie przekształć na blachę, w „Ustawieniach domyślnych” blachy ustalamy grubość blachy na np. 1 mm.
Na jednej z powierzchni tworzymy szkic 2D, w wyniku czego następuje obrysowanie konturu tej powierzchni. Kończymy szkic. Następnie w poleceniu „Powierzchnia” wskazujemy kontur.
Po wyborze polecenia „Powierzchnia” zostaje nam do wyboru kierunek tworzenia blachy do wewnątrz czy na zewnątrz. Tworzymy pierwszy kawałem blachy. Tworzymy kolejny szkic na górnej powierzchni i poleceniem „Powierzchnia” znów tworzymy blachę, powtarzamy polecenie na kolejnych powierzchniach.
Kolejną operacją będzie stworzenie 3 szkiców na bocznej powierzchni, które posłużą do wykonania zagięć. Każdy szkic dotyczy jednego zagięcia.
Poleceniem „Powierzchnia” tworzymy kolejne zagięcia, ale przy tworzeniu program wymaga podania krawędzi gięcia, czyli miejsca przyłączenia do blachy i skorygowania kierunku odsunięcia. Po wykonaniu polecenia mamy wykonane 3 zagięcia.
Poleceniem „Połączenie narożnika” wykonujemy połączenie naroży. Następnie poleceniem „Lustro” kopiujemy wykonane zagięcia na drugą stronę konstrukcji.
Klikając polecenie „Utwórz” rozwinięcie blachy otrzymujemy płaski wzór rozwiniętej osłony.
Zintegrowane środowiska modelowania części 3D i modelowania konstrukcji blachowej to niewątpliwie duża zaleta oprogramowania Autodesk Inventor. Integracja środowisk części 3D i konstrukcji blachowej pozwala na płynne przechodzenie z jednego środowiska do drugiego i wybór najlepszego sposobu na wykonanie konstrukcji blachowej.
Jak zostało pokazane w powyższych przykładach do wykonania części z blachy nie trzeba od razu przechodzić do środowiska konstrukcji blachowej, ale można poprzez rozpoczęcie projektowania od budowy bryły 3D znacznie uprościć i przyśpieszyć rysowanie rozwinięć blach.
Skontaktuj się z nami. Nasi konsultanci przygotują optymalną ofertę, dopasowaną do Twoich potrzeb.